Στα μέσα Μαρτίου 2021, βρέθηκε στα χέρια μου αυτό το πλασματάκι. Βραδάκι, και λίγο βρεγμένη…αφού είχε προηγηθεί μία μικρή βροχόπτωση…και απεγνωσμένα γυρνούσε στον αφιλόξενο δρόμο, ακολουθώντας κάθε περαστικό ζητώντας ένα χάδι… μία βοήθεια. Μικρό κοριτσάκι… περίπου τριών μηνών…με τον φόβο και την πείνα να την ακολουθεί στον αφιλόξενο δρόμο!
Στεναχωριέμαι πολύ για αυτά τα πλάσματα. Στα μάτια τους βλέπω την απόγνωση. Βλέπω το πόσο εκλιπαρούν για μία μικρή βοήθεια.
Η απόφαση πάρθηκε!!!…σε λίγα δευτερόλεπτα! Ήταν το πρώτο βράδυ, που η μικρούλα κοιμήθηκε σε καθαρό και αναπαυτικό κρεβάτι στον γάτο-χώρο του θείου Σάκη! Κοιμήθηκε πρώτη φορά σε ασφαλές μέρος! Τα μάτια της έλαμπαν! Και το γουργουρητό από ευχαρίστηση… ασταμάτητο! Άκουγα από μέσα της έναν ψίθυρο!!!… ευχαριστώ θείο Σάκη!!
Την επόμενη μέρα απέκτησε όνομα! ”Δώρα”! Τέλος η αδέσποτη ζωή!
Φιλοξενήθηκε κοντά μου, στον γάτο-χώρο, μαζί με τα υπόλοιπα ψιψίνια, περίπου ενάμιση μήνα.
Και πριν λίγο καιρό, άλλαξε η ζωή της οριστικά, και ταξίδεψε στην μακρινή Αυστρία σε ένα πολύ όμορφο σπίτι που την αγαπάνε πάρα πολύ! Εκεί, η γλυκιά μας ”Δώρα” θα ζήσει υπέροχα και θα ξεχάσει όλους τους φόβους του αφιλόξενου δρόμου!
Η ”Δώρα”, έμεινε λίγο κοντά μου. Όπως και πολλά ακόμη ψιψίνια… που πέρασαν από τον γάτο-χώρο…και έχουν βρει υπέροχα σπίτια και οικογένειες. Μα όλα…ζούνε μέσα στην καρδιά μου! Έτσι κι αλλιώς…το ζητούμενο είναι αυτό! Να παίρνουν το εισιτήριο των ονείρων τους…με τελικό προορισμό…ένα σπίτι και μία όμορφη ζωή!!!
