Ο μικρούλης, βρέθηκε στον δρόμο μου τον Αύγουστο του ’18.
Ήταν περίπου τριών μηνών. Συνηθίσουν τα μικρά σε αυτή την ηλικία, να φεύγουν κοντα από την μανούλα τους, να εξερευνήσουν με μεγάλη περιέργεια και άλλα μέρη, μακριά από το μέρος που γεννήθηκαν.
Αυτά τα μέρη όμως, κρύβουν πολλούς κινδύνους.
Ιδιαίτερα όταν αυτά είναι στο κέντρο της πόλης!!!
Και όταν είσαι μικρούλης, φοβάσαι πολύ!!!
Απελπισμένος και φοβισμένος ο μικρός, πήγαινε από την μία άκρη του δρόμου στην άλλη, και έκλαιγε!!!
Δεν μπορούσα να τον αφήσω.
Ήταν ένα μωράκι τριών μηνών.
Με το πρώτο κάλεσμα που τον έκανα ήρθε κοντά μου.
Στα πόδια μου. Σαν να κατάλαβε ότι θα σωθεί.
Πάμε βρε μικρέ!!!…του είπα!
Πάμε! Κάπου θα βολευτείς και εσύ στο γατόσπιτο!
Ήδη η τύχη του μικρού άλλαξε με την κίνηση να τον πάρω μαζί μου!!!
Φιλοξενήθηκε κοντά στον θείο Σάκη περίπου ενάμιση μήνα και στα μέσα Οκτωβρίου τον ερωτεύτηκε η γλυκιά Αντωνία από την Κομοτηνή!!!
Από τότε ο ”Velvet”, ζει μία ονειρεμένη ζωή στο σπίτι της Αντωνίας, και ο αφιλόξενος δρόμος είναι παρελθόν για τον μικρούλη!!!
