Ζούσα αδέσποτος,
αρκετά χρόνια,
κοντά στο κέντρο της πόλης,
σε μέρος που είχε πολύ κίνηση από αυτοκίνητα.
Και πάντα όλοι βιαστικοί!!
Είχα μάθει από μικρός, να προσέχω.
Όμως, ένα μεσημέρι, τον Μάιο του ’19, καθώς πήγα γρήγορα να διασχίσω τον κεντρικό δρόμο, με χτύπησε αυτοκίνητο.
Τρόμαξα, φοβήθηκα πολύ!!!
Το χτύπημα ήταν δυνατό, πονούσα, και δεν μπορούσα να κουνήσω τα πίσω πόδια μου.
Κατάφερα να φτάσω στην άκρη του δρόμου, και ο πόνος γινόταν πιο δυνατός.
Έκλαιγα, δεν μπορούσα να περπατήσω.
Με χτύπησαν και με άφησαν αβοήθητο.
Έκλαιγα δυνατά!!
