Με λένε…”Αγάπη”!!!
Ήταν Παρασκευή 21/2/20 το μεσημέρι, έκανα μία από τις συνηθισμένες βόλτες μου, πεινούσα, και πάντα έψαχνα σε διάφορα μέρη να βρω τροφή όπως όλα τα αδέσποτα φιλαράκια μου.
Τα βράδια μαζευόμασταν μαζί με άλλες αδέσποτες γάτες σε ένα μέρος, ανάμεσα στα βράχια, για να προστατευτούμε, κάποιοι ήταν τυχεροί που είχαν βρει κάτι να φάνε, και άλλοι ήταν νηστικοί, λέγοντας ότι θα προσπαθήσουν την επόμενη μέρα.
Θυμάμαι κάποια βράδια…που κάποιοι δεν γυρνούσαν, δεν μπορούσα όμως να καταλάβω τι να έγιναν. Ώσπου ξαφνικά, κάποιο βράδυ δεν μπόρεσα να γυρίσω και εγώ, να δω τους αδέσποτους φίλους μου!
Πάντα πρόσεχα τον δρόμο, μου είχε πει θυμάμαι, όταν ήμουν μικρή, η μανούλα μου!
Εγώ πρόσεχα, μα κάποιος έκανε πως δεν με είδε! Χτυπήθηκα άσχημα από αυτοκίνητο!!! Ξαφνικά χάθηκαν όλα! Δεν ένιωθα τα πίσω πόδια μου, δεν μπορούσα να τρέξω.
Με χτύπησε…τον είδα να φεύγει. Που πας;;… σταματά!… να με βοηθήσεις! Πρέπει το βράδυ να γυρίσω στα φιλαράκια μου. Θα με περιμένουν, σε παρακαλώ…σταματά! Μα τίποτα, δεν με άκουγε, έφυγε!
Πονούσα πάρα πολύ, ο φόβος με κυρίεψε. Έβαλα δύναμη στα μπροστά μου ποδαράκια και σύρθηκα μέχρι την άκρη του δρόμου, εκεί τελείωσαν οι δυνάμεις μου. Έτρεχαν δίπλα μου τα αυτοκίνητα, και εγώ ακίνητη, φοβισμένη, δεν μπορούσα να κουνηθώ, πως θα γυρίσω πίσω;
Μέσα στον φόβο μου, τον πόνο μου, διακρίνω κάποιον να έρχεται κοντά μου. Σκύβει και με ακουμπάει. Τι είναι αυτό το πλαστικό κουτί που προσπαθεί να με βάλει μέσα; Με χαϊδεύει, φαίνεται καλός! Με πήρε μαζί του. Με πήγε κάπου που μας περίμενε μια καλή κυρία, μόλις με είδε, την άκουσα να λέει, ”είναι άσχημα χτυπημένη”…φοβόμουν, μα άρχισε να περιποιείται τα τραύματα μου.
Έμεινα πολλές μέρες εκεί, με πολύ φροντίδα. Ερχόταν καθημερινά και με έβλεπε ο καλός ο κύριος που με μάζεψε από τον δρόμο, και ρωτούσε πως είμαι! Άκουσα και το όνομα του! Θείο Σάκη τον λένε!!! Είναι πολύ καλός! Μετά από αρκετές μέρες νοσηλείας, άλλαξα μέρος.
Με πήρε κοντά του ο θείος Σάκης, και συνέχισε την φροντίδα μου και ότι χρειαζόμουν. Κάθε μέρα μου έλεγε πως θα γίνω καλά θα μπορώ να τρέχω και να κάνω τρέλες μαζί του!
Έχει πολλές γατούλες εδώ! Μου έλεγε ο θείος Σάκης… πρώτα πρέπει να γίνεις καλά. Και μετά θα τις γνωρίσεις όλες! Θα μάθεις και τα ονόματά τους! Θα μάθουν και το δικό σου!
Με λένε…”Αγάπη”!!!
Τώρα κατάλαβα, γιατί κάποια από τα φιλαράκια μου δεν γυρνούσαν τα βράδια στο μέρος που εμένα παλιά. Τώρα το κατάλαβα!!! Μα τώρα είμαι σε άλλο μέρος! Κοντά στον θείο Σάκη, που με φροντίζει!
Αν δείτε την παλιό παρέα μου, εκεί στα βράχια, πείτε τους ότι δεν πέθανα! Είμαι καλά!!! Μα δεν θα ξαναγυρίσω εκεί. Μου το είπε ο θείος Σάκης!
Ελπίζω κάποια από τα φιλαράκια μου, που είχαν χαθεί, στην προσπάθεια να βρούνε φαγητό, ότι και αν τους έτυχε, να τους είχαν βρει κάποιοι σαν τον θείο Σάκη, και να φρόντισαν για αυτούς, και να μην πέθαναν αβοήθητοι στον δρόμο.
Σε ευχαριστώ πολύ θείο Σάκη! Σας ευχαριστώ πολύ όλους!
